In mijn vorige artikel schreef ik over straatintimidatie, iets wat LHBTI+-personen veel meemaken, maar ook voor mij als heteroseksuele vrouw bekend terrein is. Een groot verschil is echter de reden waarom wij slachtoffer zijn van straatintimidatie. Terwijl dit bij vrouwen vooral ligt bij het geseksualiseerde beeld dat er van ons heerst, heeft straatintimidatie tegenover LHBTI+-personen denk ik ook te maken met hoe zij liefde uiten. Dit heb ik eerder nog onbesproken gelaten, maar dit sluit goed aan op waar ik het vandaag over wil hebben: liefde en relaties. 

Heteronormativiteit

Uitingen van liefde horen in het straatbeeld: het kan bestaan uit mensen die hand in hand over straat lopen, een afscheidskus op het station, een reclame van een gezin voor een bekende supermarktketen. Maar dit is iets waar niet iedereen zich mee kan identificeren. De openbare ruimte is volgens Emiel Maliepaard, spreker op het evenement van Jezelf op Zuid x SPACE en sociaal wetenschapper op het gebied van (bi)seksualiteit en relaties, zeer heteronormatief georiënteerd. Zo gaan reclames over een gezin met een man en een vrouw met twee kinderen, of wordt de seksuele aantrekkingskracht van een vrouw op een man gebruikt om een product aantrekkelijker te maken. 

Ook de uitingen van liefde in het openbaar zijn vaker van heterostellen. Daar vrouwen misschien een hoger shirtje aantrekken om straatintimidatie te voorkomen, kan het voor lhbti+-personen betekenen dat ze hun liefde verbergen. Zo vertelt Timo, bekend van de podcast Datevermaak en spreker bij Jezelf op Zuid x SPACE, dat hij het als een privilege van heteroseksuelen ziet dat zij hun affectie kunnen tonen in het openbaar. Als homoseksueel geeft hij aan toch eerst de ruimte te scannen om te zien of het kan en het veilig is om zijn date te kussen. 

Ondanks dat hier volgens Maliepaard wel verandering in komt, nieuwe beelden lijken een nieuw normaal te vormen, zijn LHBTI+-personen die hun liefde uiten nog altijd een doelwit voor nare opmerkingen of erger. Iets wat me jammer genoeg niet verbaast. Maar waar zijn deze uitingen dan wel veilig? 

 Evenement Jezelf op Zuid x SPACE met spreker Timo

Gaybars

Een voor mij vrij voor de hand liggend voorbeeld van een ruimte bedoeld voor LHBTI+-personen is een LHBTI+-bar. Ondanks dat ik nog nooit voet heb gezet in een dergelijke bar of club, lijkt me dit een veilige plek zonder geweld en afkeurende meningen. Een plek waar iedere liefde veilig geuit mag worden. 

Maliepaard legt uit dat dit maar gedeeltelijk waar is. Ondanks dat bars wel worden gezien als een plek waar men zichzelf kan zijn en zichzelf kan uiten, heeft het ook zo zijn beperkingen. Er is bij LHBTI+-bars namelijk een verandering te zien, waarbij er een steeds sterkere focus komt te liggen op het ook aantrekken van mensen die zich niet als LHBTI+ identificeren. Hij legt uit dat het idee van een safe space wordt ondermijnd als iedereen welkom is in een bar. Verder kan de kans op geweld juist toenemen rondom LHBTI+-bars, omdat men weet dat hier LHBTI+-personen komen. 

Als laatste wordt ook door Maliepaard besproken dat LHBTI+-bars lang niet zo inclusief zijn als ik had verwacht. Het merendeel is gericht op mannen. Maliepaard legt uit dat dit nog gebaseerd is op het idee dat mannen meer uit te geven hebben, dat maakt het commercieel aantrekkelijker om op deze doelgroep te focussen. Tevens is deze groep ook een van de eersten die zich emancipeerde waardoor er een grotere vraag naar dergelijke bars ontstond. Daarnaast zijn dit soort bars ook lang niet voor iedereen makkelijk bereikbaar. Dit was onder andere een beweegreden tot het oprichten van Jezelf op Zuid, zo vertelt mede-oprichtster Elise Rens. Op Rotterdam Zuid zijn namelijk geen LHBTI+-bars te vinden en zijn de bars boven de rivieren soms te ver reizen. 

Afsluitend benadrukken zowel Maliepaard als Timo dat LHBTI+ zijn niet ‘negatief’ is. Volgens Maliepaard is het iets is dat lastig kán zijn, maar dat niet per se door iedereen zo wordt ervaren en zeker niet altijd zo wordt gezien door mensen die zich zo identificeren. Timo heeft het juist tot zijn doel gemaakt om in zijn podcast te laten zien hoe leuk daten als homoseksueel kan zijn en wil dat liefde ook voor LHBTI+ wordt genormaliseerd.  

Ik ben Ayla en zal de komende tijd schrijven over mijn ontdekkingstocht naar alles wat met LHBTI+ te maken heeft. Enthousiast geworden door mijn eerste artikel over Jezelf op Zuid zal ik vaker schrijven voor GayRotterdam. De LHBTI+ community is een nieuwe wereld voor mij als heterovrouw. Ik ga me de komende tijd op mijn eigen manier onderdompelen in het voor mij ongewisse. En laat me daarbij graag verbazen, verrassen en inspireren.