In Nederland hadden we jaren terug streng christelijke zuilen. Die waren zeer normatief, heftig oordelend over 'goed en fout'. En nu zie je, met alle uitdagingen van deze tijd, dat bepaalde groepen mensen orthodoxer worden in hun geloof. Mensen zoeken zekerheid, denk ik. Maar er zijn mensen die menen dat ze andere mensen de maat mogen nemen, ook al doen die niets fout. Zo schelden sommige mensen transgenders uit op staart. Het 'mag' niet vanuit hun geloof, dus weten ze zich totaal geen houding te geven.
Als wethouder vind ik het heel, heel belangrijk om deze mensen te laten weten: je bent natuurlijk vrij om te geloven. Maar artikel 1 van de grondwet is helder: discriminatie op basis van godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Daardoor mogen LHBT+-ers zich gesterkt en gesteund voelen. Discriminatie is niet geaccepteerd. Dat moeten we blijven benadrukken.’
Een volledige acceptatie levert een fijnere samenleving op. Voor iedereen.
‘Laat ik helder zijn: kleur, etnische of culturele achtergrond zijn voor mij niet relevant. Waar ik naar kijk, is gedrag. Alleen op gedrag mag je iemand indien nodig heel hard veroordelen. Waar je vandaan komt, wat je mee hebt gemaakt, hoe boos je ook bent, het mag nooit de reden zijn dat je iemand anders discrimineert of op een andere manier gedrag vertoont dat wij in onze samenleving niet accepteren. Als je slechts naar gedrag kijkt en al het andere weglaat, dan is dat vaak heel verhelderend.
Want ik hoop, oprecht, dat we uiteindelijk volledige acceptatie van seksuele voorkeuren, geaardheid en gender bereiken. Dat levert simpelweg een veel fijnere samenleving op. Niet alleen voor LHBT+-er, maar voor iedereen.
De 12e man in dez expositie is wethouder Bert WIjbenga. Wijbenga is sinds 2018 wethouder integratie en loco-burgemeester van Rotterdam. Maar de politicus is ook oud-politieman. Van 1986 tot 2011 werkte hij bij verschillende eenheden en doorliep diverse rangen: van inspecteur tot aan korpschef.
