Juist nu Nederland en de rest van de wereld, gebukt gaan onder het Corona Virus, wordt in een radioshow van Ruud de Wild een grappig bedoelde, maar vooral zeer stigmatiserende uitspraak gedaan over HIV. Het is opmerkelijk dat dit juist nu gebeurt.

Sophie van der Spek werkt bij Antidiscriminatie buro RADAR. RADAR zet zich in voor een veilige samenleving voor iedereen, waaronder ook de online omgeving. Ze vertelt over de signalen die RADAR krijgt en wat ze met deze signalen doen.

Vrouwe Justitia

‘Er is geen wet die onschuldigen kan beschermen zonder af en toe de schuldigen te laten lopen', las ik laatst.

Wat moet je als (sociale) professional of vrijwilligers met genderdiverse toiletten, de regenboogvlag  of genderneutrale voornaamwoorden. Is het nog wel nodig om speciale aandacht te hebben voor LHBTI+-personen in je professionele omgeving? En zo ja, hoe pak je dat aan? Over deze en meer vragen gaat het RADAR-webinar op 18 mei ‘Wat moet je als (semi-) professional weten over LHBTI+-personen?’

Aan de ene kant lijkt niemand meer op te kijken van seksuele en genderdiversiteit. Maar aan de andere kant hebben LHBTI+-personen in Nederland nog altijd te kampen met negatieve reacties of erger. Meer dan de helft loopt nooit hand in hand over straat en ruim 2 op de 5 LHBTI+-jongeren zijn op school niet open over hun identiteit.

Het is belangrijk dat professionals en vrijwilligers sensitiviteit ontwikkelen ten aanzien van LHBTI+-personen. “Neem hun verhalen serieus en probeer los te komen van je eigen veronderstellingen”, zegt RADAR-trainer Rob Stoop. “Een van de aannames is dat we in Nederland heel open zijn over seksuele diversiteit. Maar sommige jongeren worstelen heel erg met deze gevoelens en willen of kunnen niet zomaar ‘uit de kast’ komen.”

Professionals en vrijwilligers krijgen in deze webinar de expertise en handvatten aangereikt om in hun eigen organisatie aan de slag te gaan. Vragen die tijdens dit webinar worden behandeld zijn:
- Waar staan de letters LHBTI+ voor?
- Wat is het verschil tussen genderdiversiteit en seksuele diversiteit?
- Wat zijn de do’s en don'ts voor professionals?
- Wat zijn de belangrijkste feiten en cijfers over LHBTI+ personen in Nederland?

Het webinar is geschikt voor professionals en andere belangstellenden die bij hun (vrijwilligers)werk contact (kunnen) hebben met LHBTI+-personen. Denk aan beleidsmedewerkers, docenten, welzijnsmedewerkers, trainers van sportverenigingen, buurtbeheerders en HR-medewerkers.

Het webinar vindt plaats op 18 mei 2012 van 11 tot 12.30 uur. Je kunt het webinar kosteloos online volgen via Webinargeek. Klik hier om je aan te melden.

Gisteren is de week tegen het pesten begonnen. Toen ikzelf midden jaren negentig van de vorige eeuw nog brugklasmentor was, stelde ik met mijn klassen aan het begin van elk jaar een anti-pestprotocol op.

Welles, nietes, Oeganda

Op basis van interne stukken van de Immigratie - en Naturalisatiedienst concludeert NRC dat tussen 2014 en 2017 honderden Oegandese asielzoekers onterecht een verblijfsvergunning hebben gekregen na leugens over hun geaardheid.

NRC: ‘De IND vermoedt dat de fraude werd begeleid door een netwerk van mensensmokkelaars in Nederland en Oeganda, die voor een paar duizend euro per persoon de asielzoekers hielpen met hun reis naar Nederland en met de aanvraag. “Er is een beeld ontstaan van georganiseerde netwerken die fraude en misbruik van de visum en IND procedures faciliteren,” aldus de dienst.

Maar asieladvocaten hebben zo hun bedenkingen bij het IND-onderzoek.

NRC: ‘Het is logisch, zegt asieladvocaat Erik Hagenaars, die regelmatig lhbti-Oegandezen bijstaat, dat de vluchtverhalen gelijkenissen vertonen. Volgens hem zoekt de IND vooral naar tegenstrijdigheden en vage verklaringen om zo een verzoek af te kunnen wijzen. Dit botst met Europese regelgeving, zegt Hagenaars, waarin staat dat bij de beoordeling van vluchtverhalen asielzoekers het voordeel van de twijfel moet worden gegund.’

Nu zal eenieder die de geschiedenis van Oeganda een klein beetje kent, niet heel verbaasd zijn dat heel veel Oegandezen proberen hun land te verlaten.

LHBT+ of niet.

Oeganda staat symbool voor het gehele continent, en de voormalig Oegandese leider Idi Amin staat symbool voor alle wreedheden die na de grootschalige, ontwrichtende verschrikkingen van de kolonisatie op het continent plaatsgevonden hebben.

En niet alleen de verschrikkingen van de kolonisatie. Ook de neo-koloniale politiek van het westen en de nieuwe - economische - koloniale politiek van China blinken nog steeds uit in onverschilligheid, desinteresse, eigenbelang, uitbuiting en, zoals de Ghanese schrijfster Ama Ata Aidoo het ooit in een interview zei, in het onvermogen van de wereld om na vijfhonderd jaar uitbuiting iets belangeloos voor het continent terug te doen.

Of het nu om bloeddiamanten of bloedgoud gaat, of over het feit dat Mozambique de laatste jaren zijn eigen rijst van China terug moet kopen. Of het nu om het bestrijden van mensenrechtenschendingen, dictatuur en minderhedenvervolging gaat, of om het eenvoudiger verstrekken van hiv-medicatie.

Geen mens kan alle leed van de wereld op zijn schouders torsen, en Nederland kan moeilijk alle Afrikanen die hun continent willen verlaten opnemen. Binnen allerlei internationale verbanden en binnen de regels van onze eigen rechtsstaat proberen wij - of je dat nu (te) ruimhartig vindt of juist niet - een antwoord te formuleren op vluchtelingenproblematieken. Of dat nu Syrische vluchtelingen van kamp Moria op Lesbos betreft, of LHBT+vluchtelingen uit Oeganda.

Afhankelijk van de kleur van een regering in een land worden daar afspraken over gemaakt. Hongarije maakt daarin andere afwegingen dan Nederland, en een (toekomstig) kabinet met PVV en FvD erin zal andere keuzes maken dan een kabinet waarin GroenLinks en PvdA aanschuiven.

Met afspraken komen normen. Normen scheiden groepen. Jij wel, jij niet. Zij wel, zij niet. Levensbedreiging door politieke of religieuze keuze (politiek vluchteling) wel, levensbedreiging door honger of sociale uitzichtloosheid (economische vluchteling) niet. En met elke schifting komen pogingen tot fraude al snel om de hoek kijken. Eenieder wil bij ‘welles’ horen. Geen mens bij ‘nietes.’

Wie afspraken maakt om enkel bepaalde groepen te beschermen, zal eraan gehouden worden die afspraken ook te handhaven, juist om die bepaalde groep bescherming te kunnen blijven bieden.

Met heteroseksuele Oegandese vluchtelingen die in Nederland melden vervolgde homoseksuele vluchtelingen te zijn, wordt de kans dat homoseksuele Oegandese vluchtelingen (waarvan wij vinden dat zij recht op asiel moeten hebben) bij ‘nietes’ terechtkomen steeds groter.

Aan de andere kant is het gezien de algehele belabberde omstandigheden in Oeganda - en op het Afrikaanse continent - alleszins begrijpelijk dat werkloze, uitzichtloze, hongerige en wanhopige Oegandese heteroseksuelen alle middelen zullen aanwenden om hier te mogen blijven.

Hoe stringenter het vluchtelingen- en asielbeleid, hoe vaker vluchtelingen tot ‘nietes’ zullen gaan behoren, en hoe meer pogingen er ondernomen zullen worden om een ‘welles’ te verkrijgen.

Hoe meer frauduleuze netwerken en mensensmokkelaars er actief zullen zijn.

Er bestaat geen waterdichte ‘vluchtelingen-homo-check’, net zomin als dat er een waterdichte grens bestaat. Er bestaat sluiting van grenzen. Er bestaat ruimhartige openheid van grenzen. En er bestaat iets daartussenin.

In 1885 werd de Koloniale Conferentie van Berlijn gehouden. Vijftien Europese landen, de Verenigde Staten en het Ottomaanse Rijk verdeelden op de tekentafel het Afrikaanse continent. Grenzen werden met een lineaal getrokken.

Geen enkel Afrikaans staatshoofd was hiervoor uitgenodigd. Het verzoek tot uitnodiging van de Sultan van Zanzibar werd door de Britten weggelachen.

Ik wil er alles aan doen om fraude en mensensmokkel tegen te gaan. Maar als ik zoveel mogelijk homoseksuele Oegandezen een veilige haven in dit land kan bieden, wie ben ik dan om bij de Oegandese heteroseksueel met een homoseksueel verhaal nu een grens te trekken?

Grenzen trekken we niet op de tekentafel of in beleid.

Grenzen trekken we enkel in onze hoofden.

Maar ach...

Het is Afrika maar.