Er wordt te vaak vergeten dat je als transgender persoon geen andere keuze hebt dan ‘uit de kast komen’. Als je lesbisch, homo of biseksueel bent, kun je ervoor kiezen om je privéleven voor jezelf te houden. Die ‘luxe’ heeft een transgender persoon niet.

Mankracht Rotterdam is het platform voor homo-mannen in Rotterdam, waar je terecht kunt voor gezelligheid, netwerken en inspiratie. Vast onderdeel is de  Mankrachtborrel te FERRY op de derde donderdag van de maand.

Eindelijk is er weer een gastspreker bij de Mankrachtborrel: Dimitri Visch, bekend als party-dj en meer. De locatie is gewijzigd. Na vijf jaar FERRY vind je Mankracht nu bij VINN. Tijdens deze borrel treedt ook het nieuwe bestuur aan.

De tweede "echte" mankrachtborrel in Corona tijd. Dat betekent rekening houdend met de RIVM maatregelen dat FERRY als vanouds de plek is waar de homo-community die Mankracht vertegenwoordigt te vinden is. Maar dus wel aan tafeltjes, verspreid over de ruimte, waardoor het interview niet tot zijn recht komt. 

Wil je zeker zijn van een plek dan is reserveren via FERRY aan te raden. Vermeld "Mankracht" bij de opmerkingen.

De letters LHBT+, daar heb ik niet zoveel mee…. In welk 'hokje' iemand past, zegt mij niets. Ik ben zoveel meer dan alleen maar lid van het hokje ‘h’(omo). Politiecollega, echtgenoot, fotograaf, zoon, zanger - zo kan ik nog wel even door gaan - dat ben ik óók allemaal.

Voor mezelf ben ik nooit anders dan een man geweest. Ik wilde jongenskleren aan, jongensdingen doen, maar mijn ouders accepteerden het niet. Punt. Ik mocht mezelf niet zijn. Ik heb het daar lange tijd bij gelaten. Totdat ik niet meer kon.

Boris Dittrich heeft zijn eerste literaire roman geschreven, Terug naar Tarvod. Dit boek wordt door Winq al vergeleken met Call Me By Your Name, de verwachtingen zijn dus hooggespannen! Jij kunt de zoompresentatie van zijn boek bijwonen en een gesigneerd exemplaar bemachtigen!

Ik werd altijd gezien als anders. Wat dat was wist ik zelf niet zo goed. Op de lagere school hielden twee jongens me vast terwijl de derde me in mijn zij schopte. Toen mijn moeder, nadat de arts ons vertelde dat er beurse plekken te zien waren rondom mijn nieren, het schoolhoofd hierop aan sprak was de boodschap: “U moet niet zo’n bezorgde moeder zijn. Jongens stoeien nu eenmaal”.