Mede mogelijk gemaakt door:
- Dit is een aflevering uit de serie Queer Creatives, waarin we jonge creatieven uit de regio Rotterdam voorstellen die zich als queer identificeren. Maak ook kennis met Lamin Barrow en K3RN.
Vandaag, in het Pride seizoen komt je nieuwe nummer uit. Het is zeker geen toeval dat je nummer juist nu uitkomt?
Nee, dat is zeker geen toeval! Mijn nieuwe nummer is een Nederlandstalige bewerking van het nummer “Underdog” van Alicia Keys. Ik vond dat altijd al een toffe productie, maar bovenal een strijdlied. Ik merkte direct bij mezelf: “Ik wil hier iets mee!”. Dat terwijl ik normaal eigenlijk nooit van de covers ben, maar graag mijn eigen muziek maak. Maar ik hoorde hier direct een soort strijdlied voor de LHBTI-community in. Alicia Keys zingt daar niet zo direct over, maar ze bezingt wel de mensen die anders zijn of zich anders voelen. Ik wilde daar graag een Nederlandse tekst op maken, voor onze community. Ik hoop dat ik “de stem kan zijn voor”. Dat hoeft helemaal niet elk nummer terug te komen, maar ik mis in Nederland heel erg een gay-artiest. Ze bestaan wel, maar als je kijkt naar de grotere namen in Nederland, dan zijn het vooral heel veel mannen. Als je kijkt naar de vrouwen - Anouk, Maan, Miss Montreal, Davina Michelle, Ilse de Lange om er een aantal te noemen – dan zijn die allemaal hetero. Dat is gewoon irritant, dat is toch geen goede afspiegeling van de maatschappij?
Ik wil ook gewoon tussen dat rijtje, laat mij dan maar de lesbische Adèle zijn. Ik vind het belangrijk dat er ook een lesbisch voorbeeld is. Waarom zijn er ook bijvoorbeeld helemaal geen Nederlandse duetten tussen twee vrouwen? Als er al duetten zijn tussen twee vrouwen, gaan ze nu allemaal over een man. Nederland mag daar, wat mij betreft wel wat aan doen. Ik wil daar wel iets aan doen. Ik denk niet dat we meer mensen op tv en de radio moeten laten alleen omdat ze gay zijn, maar het is wel heel opvallend dat er op dit moment zo weinig te zien en te horen zijn.
"Alicia Keys bezingt wel de mensen die anders zijn of zich anders voelen. Ik wilde daar graag een Nederlandse tekst op maken, voor onze community. Ik hoop dat ik “de stem kan zijn voor”.
Laten we teruggaan naar het begin. Wanneer kwam je er achter dat je iets met muziek wilde gaan doen?
Ik ben begonnen bij Jeugdtheater Hofplein op de dependance in Barendrecht toen ik tien jaar was. Ik merkte dat ik meer talent had voor het zingen dan voor het toneelspelen en dansen en bij de zangles kwam al vrij snel naar boven dat ik wat meer talent voor zingen had dan de andere kinderen uit de groep. Voor zover je dat kan zeggen als je tien bent, natuurlijk. Zo heb ik het zingen eigenlijk ontdekt en ik ben er eigenlijk nooit meer mee opgehouden. Toen ik veertien jaar oud was begon ik met het schrijven van gedichten en toen ik vijftien was heb ik bij de Lidl een gitaarpakket gekocht. Ik ben zeker geen gitarist, maar ik gebruik mijn gitaar graag als hulpmiddel om te schrijven.
In 2015 heb je “It’s about time” uitgebracht. Ik zag ook wat nummers die zo’n drie jaar geleden uitgekomen waren, en je bent nu nieuwe nummers aan het uitbrengen. Voor mijn gevoel zit er dus best een lange tijd tussen. Waarom heeft dat zo lang geduurd voordat er nieuwe nummers kwamen?
Ik ben al van jongs af aan met muziek bezig en ik ben nu 29. Ik deed dat altijd omdat ik het heel erg leuk vond, omdat het mijn passie is. Op den duur ga je dan meedoen aan talentenjachten om jezelf en je muzikaliteit te ontdekken. Toen ik jonger was wilde ik ook graag naar het conservatorium. Maar mijn ouders vonden het belangrijk dat ik voor een studie zou gaan met baangarantie. Destijds vond ik dat heel stom, maar toen ik uiteindelijk de middelbare school verliet, stond ik daar eigenlijk helemaal achter. Ik ben altijd muziek blijven maken, maar meer hobbymatig. Rond de periode 2016/2017 hebben mijn band en ik heel veel gespeeld en dat gaf me een heel goed gevoel. Maar na het uitbrengen van de EP in 2015 was er totaal geen plan. Geen promotie of wat dan ook. Ik was daar ook niet zo mee bezig eigenlijk. Achter de schermen heb ik nooit stilgezeten, maar ik heb de bewuste keuze gemaakt om even een pauze in te lassen. Ik sta niet meer helemaal achter mijn repertoire van toen en zag het niet meer zitten om voor een habbekrats daarmee op te treden. Dus ik heb de tijd genomen om een nieuwe weg te vinden, wat voor mij Nederlandstalig is. Daar wil ik een goed plan bij maken, opdat ik vanaf nu verhalen kan vertellen in mijn muziek.
Foto: Rosa Quist
Is er een groot verschil tussen je muziek van toen en je nieuwe muziek? Of ben je verdergegaan op hetzelfde pad?
Ik ben heel romantisch aangelegd en ik vertel heel graag verhalen. Ik merkte dat in mijn Engelstalige muziek mensen niet echt luisterden naar de tekst. Er kwam iemand na een optreden naar me toe om me te vertellen hoe vrolijk ze werd van een nummer dat gaat over een zware depressie. Toen heb ik besloten om over te stappen naar het Nederlands, zodat ik nog beter mijn verhalen en die van anderen kan overbrengen. De kans is dan in ieder geval groter dat mijn tekst binnenkomt bij het publiek.
In april kwam je vorige nummer “Denk aan mij” uit. Binnen een maand is het nummer al behoorlijk vaak geluisterd. De track is ook, wat ik zag, in een bekende Spotify-lijst terug te vinden. Dat moet je erg trots maken, of niet?
Ja, dat is heel fijn. De radio draait het op dit moment helaas niet. Er is natuurlijk veel concurrentie. Maar het feit dat de track in de editorial van Spotify terecht kwam heeft het nummer een enorme boost gegeven. Het legt direct de lat een stuk hoger voor het volgende nummer, dat dus vandaag uitkomt. Het zou wel een extra grote teleurstelling zijn als niemand interesse heeft in het nieuwe nummer. Dus dat maakt het superspannend. Maar als het dan lukt, maakt dat het des te leuker! En zolang ik het leuk vind, blijf ik het doen. Voor nu blijft de droom om met de “groten” in Nederland mee te spelen.
"Ik merkte dat in mijn Engelstalige muziek mensen niet echt luisterden naar de tekst. Er kwam iemand na een optreden naar me toe om me te vertellen hoe vrolijk ze werd van een nummer dat gaat over een zware depressie."
Voor dit nummer heb je met producer Rob Peters samengewerkt, dat is best een grote naam. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Ik had voor mezelf besloten dat ik een nieuwe weg moest inslaan. Een niveau hoger dan eerst en Nederlandstalig. Ik heb toen veel nummers geluisterd die ik erg goed vond en toen kwam ik er achter dat Rob Peters de producer was van al die nummers. Ik dacht “wie niet waagt, die niet wint”. Ik heb hem gemaild met mijn verhaal en mijn visie en tot mijn verbazing wilde hij samenwerken. Inmiddels werken we nu een jaar samen en het werkt heel erg fijn. Daardoor kan ik voor mijn gevoel voor het eerst ook écht trots zijn op wat ik gemaakt heb en durf ik mijn muziek nu ook voor het eerst naar een plugger (iemand die in dienst is van een platenlabel of ingehuurd is door een artiest om muziek te promoten bij radiostations of anderen in de muziekindustrie, red.) te brengen.
Klopt het dat je bij het schrijven aan dit nummer vaak aan demente ouderen hebt gedacht? Kan je me vertellen hoe dat precies zit?
Mijn vriendin werkt in de ouderenzorg en door haar werk kwam ze vaak met verhalen thuis over deze ouderen en ik vond die verhalen altijd erg heftig. “Denk aan mij” is deels geschreven door de ogen van iemand die aan het dementeren is en deels uit eigen ervaringen geschreven. Sommige nummers worden vanuit een thema geschreven en niet vanuit één visie. Ik vind het altijd mooi, en dat heb ik ook geprobeerd, als een nummer ruimte de luisteraar vrij laat er zelf iets in te zien of horen.
Nog even terugkomend op het nummer “Underdog”, dat met de Pride uitkomt. Maar de Pride zoals we hem kennen, kan uiteraard dit jaar vanwege de Corona niet doorgaan. Wat betekent het begrip Pride voor jou?
Ik vind de gedachte achter Pride heel erg mooi en ik vind het heel erg jammer dat er nog steeds veel mensen zijn die het niet begrijpen. Mensen die stellen `dat er dan ook een Hetero Pride moet komen”, daar begrijp ik gewoon helemaal niks van. In dat opzicht vind ik het jammer dat het dus nog steeds nodig is. Zelf ben ik stiekem een tevreden huismus die niet zo van de grote feesten is, maar het idee van Pride vind ik heel belangrijk en ik vind het heel mooi dat iedereen tijdens zo’n evenement zichzelf kan zijn. Dat probeer ik in “Underdog” ook te bezingen, om iedereen die dat nodig heeft een hart onder de riem te stoppen. Daarom zing ik in mijn nieuwe lied letterlijk:
“Dus zing ik een lied voor die jongen, die verliefd is op iets anders dan een leuke meid. Voor het meisje, dat moet vechten met zichzelf en identiteit.”
"Een echte vrouwenbar of leuke vrouwenfeesten mis ik in Rotterdam. Ik voel me dan namelijk altijd net wat meer op mijn gemak dan bijvoorbeeld in de Witte de With, waar ik nog steeds vaak aangestaard word als ik met mijn vriendin binnenstap."
Veel mensen die op onze site komen proberen via ons een leuke plek te vinden. Een fijne plek om een biertje te drinken of om met vrienden naar toe te gaan. Heb jij misschien nog een echte hotspot?
Ik ben heel erg fan van eten, dus ik kan (ook al is dat misschien een beetje “fout”) mijn lol goed op in de Markthal. Daarnaast vind ik Lantaren Venster en Hotel New York op de Kop van Zuid echte aanraders! En ik vind Hutspot een leuke zaak.
Verder mis ik op dit moment vooral een goede plek voor gayvrouwen, zoals Loud, Apollo, Gay Palace en andere initiatieven die verdwenen zijn, zoals Villa Achterdeur in Offcorso. Natuurlijk heb je de Strano en de Regenboog, maar elke keer als ik daar ben, zie ik dat het publiek voornamelijk man is. Een echte vrouwenbar of leuke vrouwenfeesten mis ik in Rotterdam. Ik voel me dan namelijk altijd net wat meer op mijn gemak dan bijvoorbeeld in de Witte de With, waar ik nog steeds vaak aangestaard word als ik met mijn vriendin binnenstap. Een cocktailbar voor vrouwen zou helemáál iets zijn waar ik echt graag naartoe zou gaan.
Kom je uit Rotterdam of ben je zoals we dat noemen een “import-Rotterdammer”?
Ik ben een aanleun-Rotterdammer, want ik kom uit Ridderkerk. Rotterdam is altijd mijn stad wat dat betreft, want in een dorp is niks te beleven, zeker als je jong en gay bent.
Emmy Eve is hard bezig met haar nieuwste EP. Naast “Underdog”, die vandaag is verschenen, worden er binnenkort nog drie singles verwacht. Daarnaast hoopt Emmy Eve (als Corona het toelaat) weer veel op het podium te mogen staan in onze mooie stad.
Luister en volg Emmy Eve: