Login to your account

Username *
Password *
Remember Me

    Caro Carter

    zondag 20 sept 2020

    Caro Carter is een non-binair persoon die studeert aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Caro vertelt over diens ervaringen en de reacties die hen krijgt als mensen, vrienden en familie horen dat je non-binair bent.

    Ondanks dat ‘trans’ een bekende term is voor vrijwel iedereen, kwam ik erachter dat er veel meer achter deze term schuilgaat dan ik ooit had kunnen vermoeden. Gelukkig is Nanoah Struik er om mensen zoals ikzelf wat bij te leren in de Genderkwiebus Podcast.

    In mijn vorige artikel van deze reeks schreef ik over mijn ontdekkingen binnen de trans-wereld. Nu zoom ik iets verder in: onder de grote trans-paraplu zit namelijk ook een mini-paraplu verstopt, deze noemen we non-binair. Nanoah vertelt dat veel mensen moeite hebben dit te begrijpen omdat het relatief onbekend is.  

    Mijn trans-LIJF010

    donderdag 01 juli 2021

    In de maand juni was in Delfshaven het LIJF010-project te bewonderen. Negen verschillende lijven met negen verschillende verhalen, waaronder dat van Romy Rockx. Als non-binair en transmasculien persoon is hij een waardevolle toevoeging aan de diverse groep Rotterdamse mensen die model stonden voor het project. 

    Jaarlijks maakt 'Maas theater en dans' een stadsproject, een voorstelling op locatie in de stad, die te maken heeft met Rotterdam. Het gaat over een onderwerp dat opgehaald wordt uit de stad en via een voorstelling wordt teruggegeven. Door corona kon een voorstelling dit jaar niet plaatsvinden en daarom werd in de maand juni LIJF010 georganiseerd. Een ‘pop-up kunstwandeling’, zoals Sara Giampaolo, één van de makers van LIJF010, het beschrijft. 

    MID_LIJF010_LIVE_foyer_en_terras_Maaspodium_Foto_Michelle_Urbiztondo_53.jpg

    LIJF010, beeld door Michelle Urbiztondo

    Diverse groep
    Voor dit project werden negen Rotterdammers geïnterviewd over hun lijf en hun relatie met hun lijf. Dit kwam samen in een wandeling door Delfshaven langs acht verschillende foto’s van de modellen met daarbij de QR-code om de verhalen van deze modellen te horen in de vorm van een podcast, een filmpje. Tot slot een lied gemaakt door singer-songwriters als reactie op het vertelde verhaal. Sara: "We hebben echt een groep van Rotterdammers samengesteld van wie we dachten dat ze allemaal een ander verhaal te vertellen hadden. Zo zitten er bijvoorbeeld dansers tussen die professioneel met hun lijf bezig zijn, maar ook mensen die dat niet zijn. Zo hebben we een afwisselende groep."

    "Deze diverse groep heeft ook geleid tot hele afwisselende verhalen", vertelt Sara. "Vooral volwassenen zijn heel veel bezig met of het mooi of lelijk is. We hebben ook mensen gesproken die echt naar waren over hun lijf, het echt niet mooi vonden. Door erover te praten kan je er ook juist achter komen wat het allemaal wel voor je doet. Zo kom je ook bij hele persoonlijke verhalen uit, via het lijf."

    Eén van de modellen van het project LIJF010 is Romy Rockx. Hij is non-binair en transmasculien en hoopt als deel van de diverse groep een gevoel van herkenning bij mensen op te roepen. "Het zijn 9 hele verschillende lijven die allemaal iemand anders kunnen aanspreken, of een spiegel voor kunnen houden. Bij mij gaat dat over gender en ik hoop dat er mensen zijn die zich ook gezien voelen daardoor." 

    Rolmodel
    Tijdens het interview met Romy spreekt hij vanuit een positief perspectief over zijn translichaam: "Ik ben er trots op en ik vind het belangrijk dat dat verhaal ook wel verteld wordt." Hij wil benadrukken dat je gelukkig kan zijn als transpersoon in plaats van dat het alleen een strijd is om littekens te verbergen en zo cis mogelijk te zijn. Dat hoeft voor hem niet. Tijdens de tour vertelt hij over zijn relatie met zijn lichaam, hoe zijn lichaam de laatste jaren is veranderd en hoe zijn relatie met zijn lichaam is veranderd.

    Zo hoopt Romy een rolmodel te kunnen vormen voor anderen, iets wat hij zelf heeft gemist. "Als ik vroeger had meegekregen dat trans zijn iets normaals is en iets is om trots op te zijn, had dat mijn eigen acceptatie veel makkelijker gemaakt. Het voelde als iets waarmee je aan de rand van de maatschappij leeft en dat wil niemand."

    Voor Romy is gender iets complex’. Hij is non-binair en transmasculine, wat voor hem inhoudt dat hij meer richting de mannelijke kant van het binaire spectrum neigt. "Maar", legt hij uit, "Ik heb ook achtentwintig jaar als vrouw geleefd, dat is nu niet opeens weg. Om mezelf nu ‘man’ te noemen zou voelen alsof ik dat hele leven wegstoot, alsof dat niet mag bestaan. Daarom betekent ‘non-binair’ mezelf inclusief verwoorden."

    Twee jaar na zijn transitie hangt Romy’s foto nu door de hele stad. Dat hij er zo zelfverzekerd in staat, wijdt hij zelf vooral aan zijn leeftijd. "Als je veertien bent, is dat anders dan als je achtentwintig bent en er eindelijk achterkomt wat jou al die tijd zo ongelukkig heeft gemaakt over je lijf. Je ziet je lichaam veranderen in iets waarvan je denkt ‘dit ben ik wel’. Vroeger vond ik op de foto gaan verschrikkelijk. Nu vind ik het leuk mezelf terug te zien, want ik zie mezelf."

    MID_LIJF010_audiowandeling_Maas_theater_en_dans_Foto_Michelle_Urbiztondo_1.jpg

    LIJF010, Romy Rockx, beeld door Michelle Urbiztondo

    Queer Gym
    "Ik kan niet heel Nederland voorzien van een veilige plek, maar misschien kan ik dat wel voor dertig mensen." Dat is waar Romy naar streeft met het opzetten van Queer Gym. Hier biedt hij een veilige plek voor iedereen die zich niet op diens gemak voelt in de reguliere sportschool. "Tijdens mijn transitie kwam ik erachter dat sporten iets heel kwetsbaars is. Toen ben ik bij gebrek aan beter zelf iets gaan opzetten en daar is Queer Gym uit ontstaan." In een ruimte op Rotterdam-Zuid geeft hij sinds de lockdown personal training en duo-trainingen, maar biedt hij vooral een veilige ruimte waar je jezelf kan en mag zijn. "Ik hoop ook andere mensen te inspireren zo’n plek te maken, om zo een kettingreactie in beweging te brengen", sluit Romy af. 

    Heb je de route van vier kilometer van LIJF010 net gemist? Niet getreurd. Vanaf 1 juli staan de borden naast het grasveld, bij het Maaspodium. Hier kunnen de portretten, verhalen en muziekstukken nog steeds worden bewonderd.

    Rikkert van Huisstede is theatermaker en hij staat op dit moment in de Nederlandse theaters met de voorstelling 'Boys won't be boys'. Deze voorstelling is later dit jaar te zien in Theater Zuidplein in Rotterdam. 

    Jezelf op Zuid organiseert binnenkort haar eerste ‘safe spaces’, een plek op Rotterdam Zuid waar LGBTQIAP+-personen veilig samen kunnen komen. Elise Rens: "We willen laten zien: homoseksualiteit is er, het mag gezien worden en wij supporten dat."

    © 2016 - 2022 Stichting GayRotterdam