Rotterdam English Speaking Theatre brengt op 13 november een moord-mysterie naar het toneel van ’t Kapelletje in Rotterdam. De Engelstalige voorstelling 'The Retreat' neemt je mee naar een kuuroord in een afgelegen gebied. Een groep overlevenden van een schipbreuk is uitgenodigd om hier dit trauma te verwerken. Maar het blijkt niet zo makkelijk om te ontsnappen aan de dood. Nadat de eerste slachtoffers vallen slaat de paniek en het wantrouwen toe. Wie zit hierachter? Wie is de volgende? Ze zijn afgesloten van de buitenwereld en ontsnapping lijkt onmogelijk. Wie zal dit uiteindelijk overleven?
Rotterdam English Speaking Theater is een internationaal theatergezelschap, bestaande uit een per productie wisselende groep ervaren en onervaren spelers, dat sinds 2013 verschillende Engelstalige voorstellingen ten tonele heeft gebracht. Meer informatie is te vinden op hun website.
Koop hier je tickets.
Chantal van der Putten
Chantal van der Putten (1984) woont en werkt in Rotterdam Centrum. Ze is onderwijsmanager van de technische opleidingen bij de Rotterdam Academy. Dit is een onderdeel van Hogeschool Rotterdam. Chantal is afgestudeerd als onderwijskundige en neerlandica. Daarnaast is ze voorzitter van Student Pride NL. Deze stichting zet zich in voor een veilig klimaat op hogescholen, universiteiten en stageplaatsen ten aanzien van seksuele en genderdiversiteit, zodat alle studenten zich vrij kunnen voelen en zichzelf en de ander accepteren. Volg Chantal via Insta.
Interview met Sanne Helbers: “We vinden elkaar allemaal hartstikke tolerant hier, maar zijn we dat wel?”
maandag 13 dec 2021Op een donderdagochtend ontmoet ik de Rotterdamse Sanne Helbers op ons kantoor om met haar te spreken over haar debuutroman ‘Alle kleuren van de nacht’. In deze roman wordt de liefde beschreven tussen twee vrouwen met verschillende culturele achtergronden. Sanne vertelt vol passie over de totstandkoming van haar boek en over zaken die voor haar urgent zijn in het leven, zoals feminisme, vrouwenrechten en over eigen grenzen heen kijken.
Wat is de reden dat je dit boek hebt geschreven?
Een boek schrijven is voor mij echt iets magisch. Ik ging er eigenlijk altijd vanuit dat ik dat niet zou kunnen of dat het niet zou lukken. Op een gegeven moment was ik in 2016 op wereldreis en zat ik in de Starbucks die in de allereerste zin van het boek wordt genoemd. Ik schreef die allereerste zin daar op en toen dacht ik: ja, waarom zou ik het eigenlijk níet proberen? Dat is één van de redenen. Als je meer kijkt naar waaróm dit verhaal, dan zijn er eigenlijk drie lijntjes die samenkomen. Eén daarvan is depressie. Ik heb daar zelf ook ervaring mee gehad. Tijdens mijn studie heb ik het werk van Albert Camus bestudeerd, De mythe van Sisyphus, en dat greep mij meteen aan. Het is eigenlijk een heel donker, zwaar werk. Waarom zijn we hier en als er geen reden is, waarom leven we dan eigenlijk nog? Waarom maken we er niet een eind aan? Dat werk fascineerde mij enorm. En ik herkende ook heel veel dingen die ik in mijn depressie zelf had ervaren. Die twee dingen, daar wilde ik iets mee. En ik zat dus in India, toen ik die eerste zin opschreef. India is heel indrukwekkend. Ik denk dat iedereen dat vindt of dat nu positief of negatief is. Het doet iets met je.
"In India bedacht ik ook toen we daar aan het rondreizen waren dat het heel erg moeilijk is als je hier een relatie met een vrouw als vrouw wilt of als man met een man."
De derde lijn was de seksuele identiteit die in het boek naar voren komt. Ik heb tijdens mijn studie het boek van Annie Proulx gelezen, Brokeback Mountain. Dat vond ik ook een heel indrukwekkend boek. En net voordat wij op wereldreis gingen, was er een vriendin van mij die had gezegd dat een vriendin haar te kennen had gegeven dat ze verliefd op haar was geworden. Zij was in een relatie met een man en ze was ook niet van plan om daar een einde aan te maken. Ze was eigenlijk een beetje van de kaart daarvan. Ze ging zichzelf allerlei vragen stellen over wie ze was en over haar relatie met haar vriend. Daar is verder helemaal geen groot drama uit voortgekomen, maar dat is wel een gegeven dat bij mij iets triggerde. Dat zijn eigenlijk de drie lijnen die samenkwamen. En in India bedacht ik ook toen we daar aan het rondreizen waren dat het heel erg moeilijk is als je hier een relatie met een vrouw als vrouw wilt of als man met een man. Dat ging bij mij heel erg doorwerken: wat vreselijk is dat eigenlijk, dat je niet jezelf kan zijn en dat je dat niet mag uiten. Het voelde heel erg urgent om dit verhaal te schrijven, omdat het ook echt persoonlijke dingen raakte.
Heb je daarvoor ook onderzoek moeten doen over homoseksualiteit in India? Hoe dat daar wordt ervaren?
Ik heb zelf research gedaan, onder andere via krantenartikelen. Verder heb ik ook in Londen gestudeerd. Daar had ik heel veel Indiase medestudenten, dus met hen heb ik het er ook over gehad.
In de literatuur wordt weinig over dit onderwerp geschreven door vrouwen over vrouwen. Harry Mulisch was natuurlijk met Twee vrouwen één van de eersten en dat was al een doorbraak, maar dat is wel een man die dat geschreven heeft. Zat daar voor jou ook nog iets in, dat het belangrijk was dat dit verhaal werd verteld?
Ik ben eigenlijk gewoon een feminist, dus dit soort verhalen zijn voor mij van belang. Dat het om vrouwenrechten gaat, is voor mij ook echt een key issue. Het speelt zich natuurlijk af in India en buiten het feit dat homoseksualiteit daar niet geaccepteerd wordt - het is inmiddels niet meer strafbaar - gaat het natuurlijk ook over vrouwenrechten. Dat één van de hoofdpersonen niet die ruimte heeft of krijgt om zichzelf te mogen zijn. Er wordt wel gewerkt door de vrouwen, maar ze zijn toch altijd afhankelijk van de man. Dat de man sowieso hoger staat in een culturele pikorde is iets wat ik lastig vind in het algemeen, ook in Nederland vind ik dat heel frustrerend. De feministische toon hierin, de vrouwenrechtentoon, dat is zeker een verhaal dat ik wil vertellen.
Sanne Helbers draagt voor uit eigen werk bij Frontaal / Foto: ©EvaCaptures
Je haalt net in je antwoord Raavi aan, de vrouw waar het ik-personage gevoelens voor krijgt. Dit personage leeft in een land waar ze niet echt zichzelf mag zijn en ze worstelt hiermee. Heb je het idee dat het belangrijk is om hier als Nederlander meer over te weten? En in hoeverre heb je er bewust voor gekozen om deze worsteling te beschrijven?
Ik heb best veel gereisd en ik vind dat een enorme verreiking. Even los van je footprint wat natuurlijk questionable is. Wat je ervan leert, is van onschatbare waarde. Dat je leert hoe het ergens anders gaat, hoe mensen ergens anders leven, denken, zich uiten, dat je horizon breder wordt. Dat je leert om dingen niet zo snel in een hokje te willen stoppen, maar ook wat meer kan laten zijn. Dat is echt een grote winst van het reizen en van andere culturen ontdekken. Het is iets wat andere mensen naar mijn gevoel te weinig doen. Mensen blijven heel graag in hun eigen bubbeltje. In hun eigen hokje. En beoordelen dat van de ander als raar of stom of eng en dat is heel jammer. Het is ook onnodig. Het geeft veel meer wijsheid als je dat probeert te doorbreken. Wat ook een beetje in het boek naar voren komt - wat ik ook wel van andere mensen heb teruggekregen - is dat het een reflectie is op dat het hier ook niet per se briljant is of dat het ergens anders misschien wel beter is. Dat is wel fijn om terug te horen.
Wat mij opviel in het boek waren de verschillen tussen Mumbai en Rotterdam, de tegenstellingen. Waarin mensen in Rotterdam - dat misschien ook staat voor West-Europa - bezig zijn met Excelsheets en dat soort zaken, terwijl in andere delen van de wereld misschien veel meer het echte leven wordt geleefd. Is dat misschien ook wat je net aanhaalde?
Ja, zeker. Je kan zoveel leren van een andere manier van leven en een andere manier van doen. Als je jezelf daar voor openstelt en je eigen aannames even durft te parkeren. Wat ik ook in het boek door de hoofdpersoon laat zeggen: “Nederland is het land van de doorgeslagen efficiëntie.” We zijn het meest verzekerde volk ter wereld. Voor alles verzekeren we ons. Altijd maar die risico’s proberen uit te snijden, dat kan niet. Zodra je geboren wordt, is er een risico. Leer er dan gewoon een beetje mee leven. En kijk hoe anderen dat doen. Ik vind dat ze in andere landen ook veel meer in contact staan met hun directe omgeving. Met hun familie en de natuur, maar ook meer met zichzelf. En dat zijn we in Nederland een beetje verloren. Het gaat allemaal heel erg over de cognitie, over het hoofd. Dat wat je voelt, is altijd van ondergeschikt belang. Of we wantrouwen dat zelfs een beetje. Dat vind ik jammer. Ik vind dat ook een verkeerde zienswijze en ik denk dat je in andere landen kan leren hoe anderen daarmee omgaan.
"In India is van oudsher homoseksualiteit niks geks. Het was gewoon onderdeel van de maatschappij."
Zijn er dan misschien ook elementen in India die positief kunnen zijn voor mensen die op hetzelfde geslacht vallen?
In India is van oudsher homoseksualiteit niks geks. Dan heb ik het echt over eeuwen geleden. Het was gewoon onderdeel van de maatschappij. Mannen met mannen en vrouwen met vrouwen, dat was wat het was en dat was helemaal niet raar. Toen kwamen de Arabieren die allerlei invloeden meenamen en vervolgens kwamen de Britten daar overheen. Die hebben het illegaal gemaakt. De Westerlingen kwamen en die vonden het vreemd, dus die hebben het ‘afgeschaft’ op papier. In de Indiase cultuur zelf zat het gewoon. Het is daar ook veel normaler om elkaar aan te raken en je ziet daar ook mensen van hetzelfde geslacht veel meer op straat elkaar aanraken en hand in hand lopen. Het is nu een mengelmoes geworden van allerlei dingen die wel of niet mogen. Inmiddels is het land niet zo tolerant meer voor homoseksuelen. Het is niet illegaal meer sinds een paar jaar, maar het mag er nog niet zijn. Van oudsher was het helemaal niet raar, dus in die trant kun je eigenlijk wel zeggen: het was daar gewoon, het bestond, het was onderdeel van het leven en dan komen wij vanuit het Westen en leggen wij allerlei wetten op en dan mag het niet meer. Nu vinden we het juist weer raar hoe er op dit moment in India met homoseksualiteit wordt omgegaan. Daar kun je zeker iets van leren. De geschiedenis herhaalt zich. We vinden elkaar allemaal hartstikke tolerant hier, maar zijn we dat wel?
Wil je Sanne ontmoeten? Op 17 december gaat Sanne Helbers in gesprek over dit boek in Bibliotheek Rotterdam, locatie Overschie. Het gesprek wordt begeleid door GayRotterdam en om helemaal in de stemming te komen volgen de bezoekers een korte yogaworkshop van Maaike Reule (@yogabymaaike). Klik hier om je aan te melden.
De Column van Vrijdag: de zorg op het schild hijsen
vrijdag 26 nov 2021In deze column dit keer de spot op ‘something completely different’. Maar wel iets wat ons allemaal ontzettend bezighoudt, dagelijks goed is voor volle pagina’s en ook steeds meer zorgen baart. Hoe gaat het met onze werkers in de gezondheidszorg?
Voor de zomer nog had een groepje mensen, die tweejaarlijks een onderscheiding in de stad uitreiken, bedacht: “Hoe mooi zou het zijn als we de harde werkers in de gezondheidszorg ‘op het schild hijsen’? Als collectief dank-je-wel namens de stad, namens alle Rotterdammers.”
Zo gezegd, zo gedaan. Dat is best een hele puzzel, maar waar een wil is… Een datum was al eerder met de burgemeester en het stadhuis afgesproken, een vrolijke artiest was bereid gevonden voor een muzikaal intermezzo en in de hal van het stadhuis stonden op de omloop de receptiebuffetten al klaar. Bij wijze van spreken dan.
Vorige week woensdag zouden de Paul Nijgh-penningen aan zes zorgmedewerkers feestelijk worden uitgereikt. Maar de vierde golf kwam daartussen: het stadhuis ging op slot, de ‘penningkrijgers’ en hun 150 genodigden moesten aan de bak in het ziekenhuis en de feestspeeches konden worden opgeborgen. “Het voelde niet goed om nu een feestelijke happening te houden.” De bronzen penningen verroesten niet en wachten op betere tijden.
Gelukkig zijn er door Open Rotterdam fantastische, indringende en ontroerende 1 minuutfilmjuweeltjes gemaakt. Die zijn vanaf medio oktober, per week één portret, uitgezonden.
Op Open Rotterdam vindt u die filmportretten* van de laureaten en hun collega’s:
- GGD: Timo Boelsums
- ‘Hulptroepen’: Anne Hanschke
- IC-verpleegkundigen: Annemarieke van Heijningen
- Ambulancechauffeur: Rutger Jongejan
- Schoonmakers: Dilek Kaya Topal
- Laboranten (virologie): Claudia Mulders
Wie wil weten hoe het in de zorg is, hoe het eraan toe gaat, ook nu weer: kijk die zes minuten naar deze noeste, onversaagde en dappere Rotterdammers.
*Met dank aan de Erasmusstichting en stichting Volkskracht
Theatervoorstelling: The Retreat
zaterdag 13 nov 2021
GEANNULEERD: Mankracht Kerstdiner 2021
vrijdag 10 dec 2021LET OP: DIT EVENEMENT IS GEANNULEERD I.V.M. DE GELDENDE CORONAMAATREGELEN
Het Mankracht Kerstdiner van dit jaar kun je alvast in je agenda zetten. Op vrijdag 10 december zal het kerstdiner plaatsvinden. Het restaurant is nog een verrassing.
De kosten zijn wel bekend. Het 3-gangendiner inclusief wijn zal € 70 bedragen. Word je meteen donateur voor 2022, dan krijg je € 10 korting. Op de Mankrachtborrel van 18 november wordt bekend gemaakt welk restaurant het is en hoe je daarbij aanwezig kunt zijn. Dus haal je mooiste kleding vast uit het stof en zet de datum in je agenda.
GEANNULEERD: Roze Kameraden
donderdag 25 nov 2021LET OP: DIT EVENEMENT IS GEANNULEERD I.V.M. DE GELDENDE CORONAMAATREGELEN
Kijk op 25 november om 18.45 uur in een Rotterdams café met de Roze Kameraden naar de uitwedstrijd Slavia Praag - Feyenoord .
Meld je aan voor deze activiteit door een e-mail te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. De locatie wordt dan vooraf naar je gemaild.
Kijk voor meer informatie over de Roze Kameraden op hun website. 
Leeuwarden draagt sleutel Roze Zaterdag officieel over aan Rotterdam
zondag 17 okt 2021De stad Leeuwarden heeft officieel de sleutel van Roze Zaterdag overhandigt aan Rotterdam. Het overhandigen van de sleutel is een jaarlijks terugkerende traditie tijdens Roze Zaterdag. Arjan Beune, voorzitter van COC Rotterdam, nam de sleutel namens Rotterdam in ontvangst. Daarnaast is de datum van Roze Zaterdag 2022 bekend gemaakt. Rotterdam zal de 45e editie van Roze Zaterdag organiseren op 18 juni 2022, tijdens de Rotterdam Pride Week.
Voorzitter van COC Rotterdam en tevens ontvanger van de sleutel, Arjan Beune, is ontzettend trots dat Roze Zaterdag volgend jaar naar Rotterdam komt: “Leeuwarden heeft dit jaar een geweldige Roze Zaterdag neergezet met als hoogtepunt wat mij betreft een botenparade door de grachten. Ik heb ontzettend genoten. Het zal moeilijk worden voor ons om dit te overtreffen. De voorbereiding voor 2022 zijn inmiddels in volle gang.”
Een dag met en lange historie
Roze Zaterdag is een belangrijke dag voor de Nederlandse LHBTI-gemeenschap. In 1977 werd voor het eerst in Nederland een Pride Parade georganiseerd. Tegenwoordig staat deze dag in Nederland bekend als Roze Zaterdag. Daarmee is Roze Zaterdag het langstlopende Pride-evenement in Nederland. Ieder jaar vindt Roze Zaterdag plaats in een andere stad in Nederland. Vandaag vindt Roze Zaterdag in Leeuwarden plaats. Volgend jaar zal Rotterdam de gastheer zijn.
Roze Zaterdag vindt traditiegetrouw altijd in juni plaats. Vanwege de coronamaatregelen is Roze Zaterdag in 2020 helaas niet doorgegaan. Dit jaar is eenmalig besloten om Roze Zaterdag uit te stellen naar oktober. Arjan Beune: “Zoals het er nu naar uitziet zal Roze Zaterdag in 2022 gewoon weer in juni plaatsvinden. Op 18 juni om precies te zijn.”
Arjan Beune met de sleutel voor Roze Zaterdag in Rotterdam / bron: COC Rotterdam
Rotterdam Pride Week ook in juni
21 jaar geleden, in 2001, organiseerde Rotterdam voor het laatst Roze Zaterdag. Verantwoordelijk voor de organisatie in 2022 is, naast de gemeente Rotterdam, Rotterdam Pride in samenwerking met lokale LHBTI+-organisaties waaronder COC Rotterdam en GayRotterdam. Afgelopen september werkten deze drie organisaties ook al samen tijdens de Rotterdam Pride Week.
“We hebben besloten onze jaarlijkse Rotterdam Pride Week, die normaal in september plaatsvindt, in dezelfde week als Roze Zaterdag te organiseren. We maken er volgend jaar dus één groot evenement van. Dit wil je absoluut niet missen. Verwacht veel festiviteiten en uiteraard zal ook een grootschalige demonstratie niet ontbreken. Houd onze sociale media en de website van Rotterdam Pride goed in de gaten. Daar zal binnenkort het thema en meer informatie bekend worden gemaakt,” aldus Beune.
Sponsors
Sponsors