Het zal ongetwijfeld met mijn verleden als ‘Rijnmonder’ te maken hebben, maar ik heb niet zo veel met de provincie in Den Haag. Ooit was er sprake van dat Rotterdam en omgeving een eigen provincie zou worden. Dat leek ons wel wat: geen gedoe meer met Den Haag en geen vierde bestuurslaag meer. Baas in eigen regio zal ik maar zeggen. En een eigen Commissaris van de Koning(in).

Dat was toch al wat veel van het goede: én een burgemeester én een CdK. Over het aanbod van een voormalige CdK om in een conflict in Rotterdam te komen bemiddelen, moesten we bij de KvK wat meewarig glimlachen. En als ‘onze’ burgemeester iets niet kon komen openen, vroegen we de CdK. Die kwam dan voorrijden in een auto met chauffeur en een vaantje-met-wapen voor op de auto. Daar moesten we dan echt om lachen.

Nu komen de verkiezingen voor de Provinciale Staten er weer aan. Ondanks mijn scepsis over het belang van de provincie vind ik het gaan stemmen onverminderd belangrijk. Bij de keuze laat ik me vooral leiden door wat een partij voor de lhbtqia+-gemeenschap in petto heeft. Ik vind dat voor de toekomst van veel jongeren van doorslaggevend belang. Kan de komende generatie voor hun geaardheid uitkomen, hoe is het geregeld op scholen, kerken & sportverenigingen en is het ook een beetje veilig om uit te gaan? Wie niet 1-2-3 weet welke partij waar staat in ‘lhbtqia+-land’: check hier de stemwijzer.

Eerste Kamer: zeker belangrijk!
Uiteindelijk lagen er bij mij vijf partijen heel dicht bij elkaar en dan moet je écht kiezen. Dan komt er voor mij een ander argument om de hoek kijken: de getrapte verkiezing van de Eerste Kamer. Die doet er vandaag de dag wel toe in de politieke verhoudingen en dan is het goed om een meerderheid van lhbtqia+-vriendelijke partijen in de Haagse Kamers 2 én 1 te hebben. Mocht je dus, net als ik, ook wat sceptisch staan tegenover onze Provincie: niet thuisblijven op 15 maart, maar ga stemmen, want jouw stem telt.